Moi rodzice – moi najwierniejsi kibice!

Rodzina to kompas, który nas prowadzi.

Inspiruje do zdobywania szczytów

i pociesza, kiedy się potykamy.

Majowe i czerwcowe święta rodzinne to doskonała okazja, by spędzić ze sobą trochę czasu, którego na co dzień ciągle nam brakuje. Dlatego i my, korzystając z ostatnich (już prawie;-) dni roku szkolnego, ciepła, wyglądającego zza chmur słońca i wolnego popołudnia, postanowiliśmy spotkać się… przy ognisku. I choć nie było łatwo (niektórzy rodzice specjalnie na to popołudnie wzięli wolne), udało nam się  zebrać prawie w komplecie. I bardzo dobrze, bo wspólne chwile w plenerze okazały się świetnym pomysłem! Był czas na pieczenie kiełbasek i ziemniaków, długie rozmowy między mamusiami, tatusiami i dziećmi, zabawę, a także rozgrywki sportowe. Młodsi najchętniej szaleli w piasku, na placu zabaw czy boisku. Starsi rozpalali ognisko i dbali o to, aby nikomu niczego nie brakowało. Dzięki temu, wszyscy mogli spędzić czas w miłej atmosferze. Poza wspólnym posiłkiem i grami, odbył się też…mały sprawdzian dla rodziców☺– rozpoznawanie własnych portretów. Zadanie nie było łatwe, ale na szczęście zakończyło się sukcesem. Szczególnie przyjemną i wzruszającą niespodzianką okazała się słowno-muzyczna laurka – podziękowanie dzieci skierowane do rodziców. Dzieci nie mogły się doczekać chwili, kiedy będą mogły ją zaprezentować. Nie obyło się bez tremy, ale chyba udało się przekazać to, co najważniejsze…

Serdecznie dziękujemy za wszelką pomoc rodzicom (od przywiezieniem drewna, przez zaopatrzenie uczestników w sztućce, talerzyki czy napoje), a także pozostałym członkom rodziny, młodszym i starszym, którzy również przybyli na ognisko, a nawet przy nim… zatańczyli! Z niecierpliwością czekamy na kolejne wspólne chwile, już w klasie trzeciej:-) !

Uczniowie klasy II b wraz z Paniami